"No, that's to expencive. Maybe later...," zei een blanke man van in de vijftig tegen een Thaise vrouw. Ze waren aan het onderhandelen over de prijs dat zij zou kosten per nacht. That's to expencive, echode nog even na in mijn hoofd.

Dit weekend liepen Sanne, Harmke en ik samen met een paar Thaise vrouwen van het center langs Beachroad. De bars waren dicht omdat het Boeddhadag was. Langs de boulevaard en op het strand liepen veel mannen vergezeld met het idee dat zij die nacht met een vrouw willen slapen. Ook liepen er veel Thaise vrouwen met hetzelfde idee, maar dan om geld te verdienen. En zo was ik getuige van het tafereel dat zich afspeelt: Een man loopt een beetje om zich heen kijkend en passeert meerdere vrouwen. De vrouwen groeten de mannen, dit kan in woorden zijn, maar ook in pogingen om de man te verleiden. Soms zit een man op een traptree en komt er een vrouw naast zitten. Of andersom, dat een vrouw ergens zit en dat de man haar komt vergezellen.

Halverwege de avond spraken we met een vrouw die op zoek was naar een klant, aldus haar zeggen op zoek naar werk en inkomen. Tijdens het gesprek barstte in ze in tranen uit: "Ik wil dit werk helemaal niet!" Ze woont boven een bar, maar mocht niet in de bar werken. Daarom werkt ze op straat en probeert ze daar klanten te vinden. Deze vrouw wilde het liefst haar spullen pakken en stoppen met deze levensstijl. En zo kwam ze vandaag terrecht bij dit center.

Pattaya blijft mij verbazen over hoe mensen met elkaar om kunnen gaan. Zondag zat ik bijvoorbeeld in een song teaw (een soort pick up die als busje fungeert. Er kwamen vier jonge vrouwen instappen en keken mij aan: Beautyful zeiden ze en wezen naar mijn huid. Intussen stapte er een stevige blanke man in en schreef zijn nummer op een briefje en gaf die aan één van de vier vrouwen. De vrouw die tegen mij zei dat ik een mooie huid had, keek mij aan en glimlachte. Ik zei dat ze een mooie lach had. Ik wilde namelijk zeggen dat zij ook een mooie huid hebben, maar dat geloven ze toch niet, dus zei ik dit. Vervolgens zei de man: "Je kan haar wel mee nemen voor dinner, dit is Pattaya hè? Ik stond helemaal perplexe! Ik val niet op vrouwen! En al was het een knappe man, dan ga ik niet zo goedkoop met hem en mijzelf om. Dus als mee uit eten neemt mag je die avond met diegene doen wat je wilt...?

Okay, en dat nog even wat pijnlijke feiten over Pattaya. Wisst je dat het hier stikt van de russen. Je hebt ook veel bars voor russen. En je hebt ook russische vrouwen die hier werken. Hen zie je alleen niet... Ze zijn verhandeld, worden een soort van gevangen gehouden en werken in de bars waar je niet zomaar binnen kunt komen. En zo heb je ook plekken waar kinderen werken... Plekken waar mensen seks kunnen hebben met kinderen.

Als je tussen de bars van Pattaya loopt, kom je denk ik meer ladyboys dan vrouwen tegen. Pattaya kent zo´n 5000 ladyboys (aldus een documentaire). Een ladyboy is een man die zich om heeft laten bouwen tot vrouw. Waarom zijn er dan zoveel ladyboys, was mijn vraag? Ik vond meerdere redenen... De functie van de eerste zoon is om monnik te worden, zodat de familie in de gunst bij God komt te staan. De meisjes zorgen voor het inkomen. Een tweede of derde jongen kan dus beter een meisje zijn. Ook zijn er gezinnen waar de vader faalde of afwezig was en de zoon er bewust voor kiest geen man meer te zijn. Andersom kan in dit gevak ook. Dan heb je ook jongens waarover als kind of puber werd gezegt dat hij wat trekken van een meisje heeft, waardoor hij in verwarring raakt over zijn identiteit. Het is zo laagdrempelig om borstimplantaten te laten zetten of je om te laten bouwen tot vrouw, dus de stap is al gauw gezet. En daarnaast vind je als vrouw makkelijker een klant die met je wil slapen, dan wanneer je een man bent. Een vrouw dit zich tot man laat ombouwen noemen ze trouwens een Tomboy.

Pattaya kent - zo ver ik heb kunnen ontdekken - geen bar waar je rustig een drankje kan drinken zoals ik dat soms graag in Nederland doe. Geld en seks zijn letterlijk de woorden waar het om draaid en wat mensen hier bij elkaar brengt.

Ik heb dus veel vrouwen gesproken. Gister kwam ik op het punt dat ik dacht: "En nu wil ik ook de kant van de mannen horen." Dus toen er in de middag geen studenten voor Engelse les kwamen ging de straat op. Mijn eerste 'slachtoffer' (ja, dat was hij met al mijn directe vragen...) was een Brit. Hij kwam nervous op mij over. Hij komt hier al twintig jaar en heeft een vrouw, die drie weken na hem in Pattaya zou komen. Toen ik hem vroeg naar zijn gedachten en gevoelens over hoe mensen hier met elkaar omgaan, volgde een lesje over de geachiedenis, met als clou dat het in het bloed van de Thaise mensen zit om te dienen en de ander gelukkig te maken. Aldus hem ervaren de vrouwen plezier in hun werk. Zijn vrouw weet het aldus zijn zeggen niet dat hij hier seks heeft met andere vrouwen. Hij gaat met de vrouwen naar bed die hij op het atrand ontmoet. Daar kiest hij een mooie vrouw uit en betaalt haar €25 per nacht. Hij vertelt aan zijn eigen vrouw dat hij wat langer naar Pattaya wil omdat het eten er goed is en hij een massage kan nemen en kan ontspannen.

En dan de Australier die ik sprak. Hij komt hier ook ak jaren, is verliefd geworden en sinds vier jaar getrouwd met een vrouw van hier. Zij is nu in verwachting. Ze waren samen in Pattaya omdat ze een bruiloft hadden, maar ze vinden het hier niet leuk, omdat ze een constante veroordeling voelen van mensen die hen samen zien.

Vanavond kwam ik een Britse bareigenaar tegen. Dus ook hij kreeg een vragenvuur op zich af. Deze man deelde vooral verhalen over mannen die slachtoffer zijn van de vrouwen die al hun geld afnemen en hun aan het lijntje houden. Sommige vrouwen hebben aldus hem meerdere huizen in hun bezit, omdat ze zoveel bij (verschillende) mannen voor elkaar kunnen krijgen. Het aantal zelfmoorden is hierdoor erg hoog in Pattaya. Mannen springen bijvoorbeeld van hun balkon af nadat ze zo bedrogen zijn en alles hebben kwijtgeraakt. Toen ik deze - voor mij - nieuwe verhalen met Alinda en Rik deelde, vertelden zij mij dat deze mannen vaak van het balkon gegooid worden en dat men vervolgens zegt dat het zelfnoord was. Een buitenlandse man kan namelijk geen grond of huis kopen in Thailand en moet dat dus doen op naam van zijn geliefde. Vervolgens organiseren ze bijvoorbeeld een housewarming en wordt hij van het balkon gegoiid. Ja, en je raad al wie dan de eigenaar van het huis wordt...

Tja, wie is er dan slachtoffer? Duidelijk is dat beide parijen slachtoffer zijn van geld en seks.

En zo hoor en ontdek ik elke dag weer nieuwe dingen, waarvan ik er nog één met jullie wil delen. Je hebt namelijk ook getrouwde stellen in Pattaya die graag hun tijd doorbrengen op het strand. Hij drinkt graag sterke drank, zij zoekt en vindt een klant. Ze verdiend geld, ziet haar man weer en hij neemt het geld. Samen drinken ze wat, hij wat extra en zjj zoekt weer een klant... En dat herhaalt zich.

Deze blog wil ik niet treurig afsluiten. En daarom wil ik vertellen dat ik gisteren Indiase mensen tegenkwam! Ik hou van hun herkenbare gekleurde jurken en kon het niet laten om allerbeleefd te groeten met het woord Namaskar. Zij waren aangenaam verrast en een leuk gesorek ontstond. Ze kwamen uit Kolkata. Veel Bengalese (de taal daar) woorden en zinnen was ik vergeten, maar ik wist nog wel hoe ik "ik hou van jou" moest zeggen", waarop een stevige omhelzing volgde. Jaja, zelfs in Thailand besef ik dat ik verliefd ben geworden op een land waarvan ik had verwacht dat ik het zou haten.

Okay, genoeg gezwijmel. Tot de volgende blog! En trouwens, jullie maken mij elke keer heel blij met al jullie reacties via whatsapp, de mail en deze site! Dank!

Lieve groet uit Pattaya.

Ps. Wil je ajb de advertentie over extra fotoruimte negeren? Ik heb meer dan genoeg fotoruimte en kan die (automatische) advertentie niet uizetten.