Sawadeekaaa mooie mensen!

Rijd je eerst rond in een Porsche, word je een week later afgetroggelt. Is je trein 3,5 uur te laat, terwijl je bus twee uur te vroeg vertrokken is. Ben je eerst in het hoge noorden, ga je daarna naar het verre zuiden. Ja, Thailand is een land van uitersten. En dat heb ik afgelopen week flink ervaren!

Maar eerst terug naar het center, waar ik inmiddels afscheid genomen heb. Ik heb mij drie weken thuis kunnen voelen. Het was heerlijk om Nederlanders om mij heen te hebben en ik genoot van de klik die er waa tussen de twee andere vrijwilligers en mij. De laatste week was een volle week met drukke dagen. We hadden weer een party georganiseerd voor vrouwen die geinteresseerd waren in het programma, we hebben nieuwe kerstkaarten voor de verkoop ontworpen, er waren nieuwe studenten voor de Engelse les en ik ben heerlijk met Rik en Alinda naar een mooi restaurant geweest aan het water, om gedag te zeggen. Zaterdag was mijn laatste dag in Pattaya en ben ik samen met Melinda, Harmke en Sanne naar het strand geweest. Omdat het regenseizien is begonnen, hadden we heerlijke golven!

En toen zaterdagavond... toen ben ik met een Thai uit eten geweest. Hij was twee weken geleden bij mijn broer op de boerderij om te kijken of hij onze eieren wil importeren. Een beetje ongemakkelijk voelde het, maar het leek me ook wel leuk. Tijdens het etentje bleek wel dat hij een heel andere Thai was dan ik had verwacht!

De volgende dag kon ik met hem meerijden naar Bangkok, omdat hij daar woont. (Heeft ook een huis in Pattaya) Hij reed zijn BMW voor en zo reden we in noordelijke richting. Halfverwege zei hij dat hij zijn auto wilde verwisselen zodra hij thuis was, want in deze reed hij niet zo vaak. Heel begrijpelijk: ik verwissel ook wel eens een paar schoenen als ze niet zo lekker zitten. Dat is hetzelfde toch? Tenminste als je vijf auto's bezit

Of ik even kon wachten in zijn lobby? Hij woont gewoon in het gebouw waar de minister president ook woont! Mijn mond viel al open toen ik alleen nog maar de WC in de lobby zag... En toen werd zijn Porsche voorgereden!

We hebben door Bangkok gereden en zijn daarna naar een superluxe restaurant gegaan, waar ik enorm heb genoten van heerlijk eten! En goed eten! En als afaluiter zijn we naar de rooftop gegaan om van het dessert en het uitzicht te genieten. Daar liep ik, op mijn afgetrapte slippertjes in een simpel zomerjurkje. Het contrast tussen het rijke Bangkok en het arme Nederland werd ineens wel heel duidelijk toen hij mij in zijn supermooie porsche voor een knakenhostel afzette en ik met een versleten backpack naar binnenliep. Was ik toch maar op zijn aanbod ingegaan; dat hij een hotel voor mij wilde boeken? Ik vond het bizar om deze dag met deze man op te trekken. Ik zat vol met vragen: wat is echt belangrijk voor jou? Wat is jouw doel in het leven? Veel diepgang kon ik niet bereiken. En tegelijkertijd voelde ik (ja, ook ik!) de aantrekkingskracht van rijkdom. Had ik maar mooie dure kleren aan, had ik mijn make-up maar niet weggegooid, wat wil ik graag alles kunnen kopen in een dure shoppingmall. En tegelijkertijd konden mijn hersenen mij vertellen dat ik blij ben dat ik niet in die wereld leef.

Deze beste Thai was zo vriendelijk geweest om te vragen wat mijn plannen voor de volgende dag waren. Dat was naar Ayuttaya gaan, één van de voormalige hoofdsteden. Hij stond erop dit voor mij te organiseren, dus stond mijn personal driver de volgende dag op de stoep. Zijn moeder ging ook mee, omdat zij altijd graag naar de oude tempels gaat om te bidden en daar liever niet alleen heen wil. Omdat zij geen Engels kan, ging er ook een andere vrouw mee en werd een Engels sprekende jongen van mijn leeftijd voor mij geregelt.

Het was bijzonder om te zien hoe de moeder elke Boeddha groette, bad en de rituelen uitvoerde. En weer werd er luxe gegeten! Ik werd helemaal volgepropt met alle gerechten en zoetigheid dat ik moest proberen.

Weer heb ik mij af laten zetten bij een goedkoop hostel, waar ik weer even tijd nodig had om mijzelf en mijn levensstijl te hervinden. Gelukkig waren er leuke andere reizigers waar ik meteen mijn bizarre ervaringen mee kon delen

De volgende dag heb ik samen met een ander meisje een fiets gehuurd. In de stalling van de fietsenverhuur vonden we er precies twee die geen lekke band hadden. En zo kneurde ik op mijn oranje fietsje tussen de vernielde tempels en onthoofde boeddha's. Zo deden ze dat in de oorlog: het goud van de (toppen) van de tempels jatten en alles onthoofden. En zo besloot Thailand hun hoofdstad ergens anders te vinden en te bouwen. En zo kent Thailand meerdere voormalige hoofdsteden. Waarom ze de tempels niet gerenoveerd hebben weet ik niet.

Okay, en toen naar de nachttrein, die maar liefst 3,5 uur vertraagd was. Daar ontmoette ik een Nederlandse vrouw die aanhaakte aan mijn plannen... Dus naar hetzelfe hostel in Chiang mai, ook ziplinen en ook maar doorreizen naar Pai. Ik geniet er bijna altijd van om andere reizigers te ontmoeten. Maar mensen die de hele dag klagen ontloop ik liever. In dit geval lukte mij dat niet goed en ik merkte dat mijn energie via het verkeerde gaatje wegliep...of het was te heet, of het was te ver of het was te duur... Of ze wist niet wat ze moest kiezen. Dat laatste vond ik het lastigst aan haar... Het kwam er op neer dat ze steeds mijn plan volgde en ik ook alles voor haar uit kon gaan vogelen. En dat is naar als je slechtxiend bent en je liever met een ander meehobbelt. Met mijzelf reizen en verdwalen gaat heel goed, maar een klaagbaag mee laten verdwalen is een ramp voor mij!

Het ziplinen was ondanks alle negatieve energie van haar kant een heerlijke ervaring! Ik kon optrekken met de anderen (chinezen, waar mevrouw Klaag ook al ontevreden over was) uit mijn groepje en voelde mij net een aap die door de jungle zoefde! Een zipline is trouwens een soort lange kabelbaan tussen boomtoppen. De langste zipline was 900m en ging over een waterval en veel bananenbomen. Ik voelde mij weer helemaal kind en kon er geen genoeg van krijgen! En de jungle was super mooi en groen. Kortom, ook daar wil ik weer naar terug!

Vrijdag kwam ik aan in Pai. Ondanks dat mevrouw K naar hwt zuiden wilde, ging ze met mij mee naar het noorden. Als doorgewinterde reiziger, dacht ik ter plekke wel een leuke slaapplek te vinden door random reizigers naar ervaringen te vragen. Mevrouw K kon niet goed tegen het onverwachtte, klaagde daar dus over, maar nam zelf ook geen initiatief om iets te voor haarzelf te regelen. Op dat moment had ik het even moeilijk met mijzelf: mag ik tegen haar zeggen dat ik liever alleen verder ga? Zeffen dat het totaal niet matched?

Okay, schuldig dat ik mij voel over mijn irritatie naar haar toe, schoot ik twee reizigers aan die een topplekje wisten. Daar aangekomen was ik heel blij met wat ik zag, mevrouw K uiteraard niet. Dus ik greep mijn kans: "je kunt ook iets anders zoeken waar jij blij van wordt!" Maar mevrouw K nam geen initiatief en Klaaaaagde... Help!

De volgende dag zou ik terug gaan naar Bangkok. ...En zij dus ook. Heel gemeen dat ik mij voelde, heb ik last minute besloten een extra nacht te blijven. En daar ging ze, al klagend dat ze ook een extra dag wilde blijven.

En daar komt weer een ondanks. Ondanks. . al het geklaag, heb ik genoten van wat ik gezien heb! Ook rond Pai is de natuur geweldig. Je hebt er watervallen, kleine dorpjes en veel groen. En ook daar wil ik weer naar terug! Ooit.

Zo, dit was even mijn ervaring in een notendop over het noorden van Thailand. Gisteravond ben ik in het zuiden aangekomen. Ik heb nu echt een vakantiegevoel, heb heerlijk positieve mensen om mij heen en voel geen druk meer van iemand die bijna letterlijk aan mij hangt.

Iemand nog tips over Thailand wat ik zeker niet moet missen? Let me know! Mijn laatste week is bijna aangebroken: KLAAG!

Tot de volgende update!