Sawadee kaa!

Korte broeken! Blanke mensen! Waar zijn de mooie gekleurde hoofddoeken? Na een pijnlijk afscheid en drie goede vluchten, stond ik met opengevallen mond op het vliegveld van Bangkok. Ik moest dit nog even in mijn hoofd herhalen: "Nee, India is voorbij. Dit is Thailand." En wist je trouwens dat ik tijdens mijn laatste dag in India heb geskied in de Himalaya?

Verwachtingsvol nam ik de bus naar Pattaya. Mijn bus deelde ik voornamelijk met westerse mannen met grote reiskoffers met spullen voor hun kinderen die ze hier hebben. Ik realiseerde mij dat ik naar een stad zou gaan die ik heel bizar zou gaan vinden.

Alinda, Rik en Jonathan waren mijn welkomstcomité. En hun huis is mijn tijdelijk verblijfplekje, evenals dat hun werk de plek is waar ik mij vrijwilliger mag noemen. Alinda en Rik werken op een project waar ze opvang, counseling en nieuwe (werk)mogelijkheden bieden voor de vrouwen en ladyboys die in de bars werk(t)en. De vrouwen kunnen bijvoorbeeld in een kapsalon of bakkerij aan de slag, in plaats van in de bars en clubs.

Dinsdag was mijn eerste dag. In de ochtend en in de middag gaf ik samen met een meisje uit Canada Engelse les aan vrouwen uit de bars. In de avond gingen we in tweetallen de bars in om nieuwe contacten op te doen met vrouwen. Ik sprak bijvoorbeeld met een meisje van begin de twintig die nog maar net in Pattaya werkte. Ze was caissière vertelde ze, en had een kamer boven de bar. De meeste meisjes die in de bar werken slapen ’s avonds met mannen. Dit meisje verdiend ongeveer 75 euro per maand en kan dus aanzienlijk meer verdienen door met mannen te slapen. Ze vertelde het verschrikkelijk te vinden om hier te werken. Daar wilde ze verder niet veel over kwijt. En zo sprak ik nog meer meisjes…

Woensdag werkte ik in de nursery, de plek waar we op de kinderen passen van de vrouwen die aan het programma van hier deelnemen. Ook waren er kinderen van de staff bij. Ondanks dat ik geen fan ben van het oppassen, vond ik het bijzonder om te doen. Het deed mij heel erg beseffen dat kinderen op de wereld in zulke verschillende omstandigheden opgroeien en zo kwetsbaar en afhankelijk zijn! Er was bijvoorbeeld een klein baby'tje van drie maanden die haar eerste levensdagen in het ziekenhuis door heeft moeten brengen. Vervolgens nam haar (verslaafde) moeder haar mee naar het strand en is ze enorm verbrand. Haar moeder zit ook in het programma, waardoor er meer zicht en hulp is voor hen beiden.

De donderdag die volgde bestond weer uit Engelse les geven. In de avond hadden we een party georganiseerd voor vrouwen uit de bars die mogelijk geinteresseerd zijn in het programma. Voor mij was het even heel raar om te beseffen dat ik in een ruimte zat vol met vrouwen en ladyboys die een pijnlijk verhaal hebben. En als ze dan zeggen dat Thailand het land van de glimlach is, kan ik zeggen dat ik nog nooit zoveel Thaise mensen heb zien huilen… Eén van de vrouqen die het programma had doorlopen, vertelde namelijk haar verhaal. Dat was enorm aangrijpend! En elke vrouw vond herkenning...

...Haar naam zal ik niet noemen. Ze was de oudste dochter uit een gezin met meerdere kinderen. In Thailand is het zo dat de oudste dochter voor het inkomen zorgt. Haar vader kwam te overleiden, waardoor zij op haar 17e begon met haar werk in Pattaya. Ze herinnert het zich nog als de dag van gister hoe het was om voor het eerst met een man te slapen. Tijdens de jaren dat ze in de bar werkte, werd ze drie keer moeder en ontdekte ze dat ze HIV had. Ze had erg ondergewicht, was wanhopig, had grote verantwoordelijkheid en kwam in het ziekenhuis terecht. Daar heeft ze de keus gemaakt om naar het centrum te gaan. En nu is ze een vrouw met hoop, is haar HIV onder controle en geniet ze vam haar kinderen die ze een goede toekomst wil geven.

Na een lange en intense dag stond ik de volgende morgen weer op tijd naast mijn bed om weer op de kinderen te passen.

Het weekend gaf ik het thema: ontpsanning! Dus nu moest ik nog bedenken hoe ik dat ging waarmaken. Maar ik kan zeggen dat ik succesvol was in het ontspannen. Zaterdag ben ik namelijk met twee andere Nederlandse meisjes naar een eiland geweest om te genieten van de natuur en een duik in de oceaan te nemen. In de avond zijn we naar een markt geweest met een vrouw die we op het eiland hadden ontmoet.

En ja, we hebben het niet gemist: Zondag was het pinksteren! ...En opwekking. Dat betekende dus alle Nwderlanders uit de buurt uitnodigen en live meegenieten!

En zo begon ik vanmorgen met frisse energie aan mijn nieuwe week.

Tot de volgende blog!

Trouwens, wil je hele mooie sjaals, sieraden of kaarten kopen die door de vrouwen worden gemaakt, check: www.tamarproducts.com. Het geld gaat naar hun inkomen, waardoor ze niet meer in de bars hoeven te werken. Je bestelling kan je evt aan mij doorgeven.